Het zit er weer op..
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
27 November 2012 | Nederland, Veendam
Al bijna een week ben ik weer in Nederland. Een hectisch weekje..
Na een vlucht van zo'n 8 en half uur, waarin ik niet of nauwelijks heb geslapen - ingeklemd tussen een stevige Surinaamse dame en slapende reisgenoot - 1 film (Alleen maar nette mensen) heb gekeken - vele malen de benen heb gestrekt / het toilet heb bezocht, sta je dan opeens weer met 2 voeten op hollandse bodem. KOUD!!!! Zo van 35 naar 6 graden. Wat een verschil. Maar goed dat pap en mam mijn winterjas hebben meegebracht.
De laatste dagen Parbo goed doorgekomen.
Met dank aan 2 collega reisgenoten die voortijdig terugvlogen naar Sint Maarten heb ik de laatste 2 nachten van een prive kamer kunnen genieten. Enige nadeel was dat toilet en douche zich op de gang bevonden en ik in Suriname met enige regelmaat er 's nachts uit moest om te toiletteren.
Na mijn laatste reisverslag geschreven te hebben, met Brigide, Roeland en Kees (de reisgenoten waarmee ik het meest ben opgetrokken) een taxi genomen naar Markt-Zuid, waar Kees naar toe wilde om pindasaus te halen. De taxichauffeur, tevens politieagent, was een aardige man die leuk kon vertellen en ons over de markt begeleidde zodat hij ook verzekerd was van een volle rit retour centrum. Hij heeft ons toen bij het Krasnapolsky afgezet vanwaar we naar de I love Su winkel zijn gelopen. Vandaar naar het tentje waar we op dag 1 wat hadden gedronken met de hele groep. Dit keer genoten van een kop thee en een mango smoothie om na het afrekenen direkt over te steken naar de Mc Donalds voor een sunday ijs /mc flurrie. Tjonge wat stond de airco daar koud afgesteld!! We liepen tegen een muur van warmte op toen we weer buiten kwamen. Nog wat souvenirs geshopt en retour guesthouse gegaan. Snelle plons in het zwembadje aldaar, tas pakken, douchen en met de hele groep uit eten geweest bij een indonesisch restaurant. Met 7 personen genoten van de overvloed van een lekkere rijsttafel. Bij terugkomst in de guesthouse te moe om nog wat te gaan drinken en gelijk mijn bed opgezocht.
Op de dag van vertrek hadden we nog een vol programma. Om half 9 vertrokken richting Fort Zeelandia. Nadat we daar uitgekeken waren op het terras aan de Surinamerivier genoten van een kop thee en een lekker stuk appeltaart. Foto gemaakt bij het I love Su monument en retour guesthouse.
Om 11 uur vertrokken we met 7 personen met de auto van Venski naar plantage Peperpot. We lopen het natuurpad , een 3,2 km lang wandel- en fietspad dat langs één der vaarkanalen van de plantage Mopentibo loopt. Door de warmte en de eentonige rechte weg lijkt het de langste wandeling die we deze reis hebben gemaakt. Maar dat is bij lange na niet het geval.
We lunchen voor de laatste keer bij Zus en zo met een mexicaanse burger, lopen nog een keer naar de souvenirshop van een hotel en daarna terug naar de guesthouse. We hebben nu nog 2 kamers ter beschikking. Er is nog tijd voor een korte plons in het zwembadje, om te douchen en dan is het om 6 uur tijd voor vertrek naar de luchthaven. We nemen afscheid van de achterblijvers.
Mooi op tijd komen we op de luchthaven aan, droppen onze bagage en ondergaan de security scan. Dan is het tijd om nog een hapje te eten, alhoewel eten? Het lukt ons net om de laatste broodjes te bemachtigen. Als we deze op hebben, verbrassen we ons laatste geld aan wat drinken, chocola en ik koop nog 2 mokken. 1 met I love Su en 1 met de vlag van Suriname er op.
Dan is het tijd om te boarden.
Mooi op tijd geland op Schiphol, rond half 3 thuis in eigen huis. Moe! Heb het toch nog weten te rekken tot kwart voor tien en ben toen lekker mijn bedje ingedoken. Heerlijk geslapen die nacht, ik was er aan toe.
Donderdag rustig aan gedaan: was gedraaid, wat boodschappen in huis gehaald. Vrijdag kwam al het eerste verjaardagsbezoek. Zaterdag jarig, wat een mistroostige dag was het toen, niet erg om binnen te zitten dus. Zondagmiddag het laatste bezoek uitgezwaaid. Maandag weer voor het eerst gewerkt. Bleh, had er helemaal geen zin in.
En nu? Nu moet ik gaan bijkomen. Ben nog bekaf. Begin langzaam over de jetlag heen te komen. De afgelopen 2 nachten redelijk geslapen, nog wel te kort. De nachten daarvoor was het nog hopeloos en was ik om 2 uur 's nachts nog wakker (22 uur Surinaamse tijd).
Vanmiddag na thuiskomst een dutje op de bank gedaan zo moe ben ik. Straks ook maar op tijd onder de wol. Nu eerst aan de thee.
Het zit er op...
Hopelijk tot volgend jaar maar weer!
Na een vlucht van zo'n 8 en half uur, waarin ik niet of nauwelijks heb geslapen - ingeklemd tussen een stevige Surinaamse dame en slapende reisgenoot - 1 film (Alleen maar nette mensen) heb gekeken - vele malen de benen heb gestrekt / het toilet heb bezocht, sta je dan opeens weer met 2 voeten op hollandse bodem. KOUD!!!! Zo van 35 naar 6 graden. Wat een verschil. Maar goed dat pap en mam mijn winterjas hebben meegebracht.
De laatste dagen Parbo goed doorgekomen.
Met dank aan 2 collega reisgenoten die voortijdig terugvlogen naar Sint Maarten heb ik de laatste 2 nachten van een prive kamer kunnen genieten. Enige nadeel was dat toilet en douche zich op de gang bevonden en ik in Suriname met enige regelmaat er 's nachts uit moest om te toiletteren.
Na mijn laatste reisverslag geschreven te hebben, met Brigide, Roeland en Kees (de reisgenoten waarmee ik het meest ben opgetrokken) een taxi genomen naar Markt-Zuid, waar Kees naar toe wilde om pindasaus te halen. De taxichauffeur, tevens politieagent, was een aardige man die leuk kon vertellen en ons over de markt begeleidde zodat hij ook verzekerd was van een volle rit retour centrum. Hij heeft ons toen bij het Krasnapolsky afgezet vanwaar we naar de I love Su winkel zijn gelopen. Vandaar naar het tentje waar we op dag 1 wat hadden gedronken met de hele groep. Dit keer genoten van een kop thee en een mango smoothie om na het afrekenen direkt over te steken naar de Mc Donalds voor een sunday ijs /mc flurrie. Tjonge wat stond de airco daar koud afgesteld!! We liepen tegen een muur van warmte op toen we weer buiten kwamen. Nog wat souvenirs geshopt en retour guesthouse gegaan. Snelle plons in het zwembadje aldaar, tas pakken, douchen en met de hele groep uit eten geweest bij een indonesisch restaurant. Met 7 personen genoten van de overvloed van een lekkere rijsttafel. Bij terugkomst in de guesthouse te moe om nog wat te gaan drinken en gelijk mijn bed opgezocht.
Op de dag van vertrek hadden we nog een vol programma. Om half 9 vertrokken richting Fort Zeelandia. Nadat we daar uitgekeken waren op het terras aan de Surinamerivier genoten van een kop thee en een lekker stuk appeltaart. Foto gemaakt bij het I love Su monument en retour guesthouse.
Om 11 uur vertrokken we met 7 personen met de auto van Venski naar plantage Peperpot. We lopen het natuurpad , een 3,2 km lang wandel- en fietspad dat langs één der vaarkanalen van de plantage Mopentibo loopt. Door de warmte en de eentonige rechte weg lijkt het de langste wandeling die we deze reis hebben gemaakt. Maar dat is bij lange na niet het geval.
We lunchen voor de laatste keer bij Zus en zo met een mexicaanse burger, lopen nog een keer naar de souvenirshop van een hotel en daarna terug naar de guesthouse. We hebben nu nog 2 kamers ter beschikking. Er is nog tijd voor een korte plons in het zwembadje, om te douchen en dan is het om 6 uur tijd voor vertrek naar de luchthaven. We nemen afscheid van de achterblijvers.
Mooi op tijd komen we op de luchthaven aan, droppen onze bagage en ondergaan de security scan. Dan is het tijd om nog een hapje te eten, alhoewel eten? Het lukt ons net om de laatste broodjes te bemachtigen. Als we deze op hebben, verbrassen we ons laatste geld aan wat drinken, chocola en ik koop nog 2 mokken. 1 met I love Su en 1 met de vlag van Suriname er op.
Dan is het tijd om te boarden.
Mooi op tijd geland op Schiphol, rond half 3 thuis in eigen huis. Moe! Heb het toch nog weten te rekken tot kwart voor tien en ben toen lekker mijn bedje ingedoken. Heerlijk geslapen die nacht, ik was er aan toe.
Donderdag rustig aan gedaan: was gedraaid, wat boodschappen in huis gehaald. Vrijdag kwam al het eerste verjaardagsbezoek. Zaterdag jarig, wat een mistroostige dag was het toen, niet erg om binnen te zitten dus. Zondagmiddag het laatste bezoek uitgezwaaid. Maandag weer voor het eerst gewerkt. Bleh, had er helemaal geen zin in.
En nu? Nu moet ik gaan bijkomen. Ben nog bekaf. Begin langzaam over de jetlag heen te komen. De afgelopen 2 nachten redelijk geslapen, nog wel te kort. De nachten daarvoor was het nog hopeloos en was ik om 2 uur 's nachts nog wakker (22 uur Surinaamse tijd).
Vanmiddag na thuiskomst een dutje op de bank gedaan zo moe ben ik. Straks ook maar op tijd onder de wol. Nu eerst aan de thee.
Het zit er op...
Hopelijk tot volgend jaar maar weer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
