Weekoverzicht

Vanuit Veendam de laatste update van een geweldige reis in Madagascar.

Vanuit Mahajanga hadden we een goede vlucht met een propellorvliegtuig naar Antananarivo. We zijn hier alleen maar voor een overnachting en reizen de volgende dag in 2 kleine busjes, beetje proppen dus, door naar Andasibe waar het Perinet reservaat ligt.
We reizen in kleine busjes omdat de grote bus waar we tot dusverre mee hebben gereisd niet over de bruggen kan rijden waar we langs moeten.

Tussen de middag stoppen we in Morazevo om te lunchen. En krijgen we een rondleiding langs de diverse kameleons, de komeetstaartvlinder, nachtkikkertjes en een tomatenpad die hier worden gekweekt voor de export.
Om half 5 komen we aan bij ons nieuwe onderkomen voor 1 nacht. Een klein, knus huisje die ontzettend muf ruikt met een kussen waar je u tegen zegt.

Voor het eten maken we met een aantal nog een avondwandeling en zien diverse boomkikkertjes, 2 verschillende soorten kameleons, slapende vogels, een muislemuur en de woolly lemur.

De volgende dag moeten we al om 6 uur aanschuiven voor het ontbijt want om 7 uur vertrekken we naar het Perinet reservaat om de indri-indri te gaan spotten.
In 2 groepen gaan we het regenwoud in. En we hebben geluk, spotten de common brown lemur, woolly lemur, sifaka's met een oranjige vacht en ook de indri indri.
Ja dat was leuk hoor...de gids deed z'n best om ze te vinden. Als ze stil zijn is dat wat lastiger, als ze lawaai maken kun je niet meer om ze heen. Wij moesten op het pad blijven wachten en de gids vertrok het woud in op zoek naar de indri. Als we er een tijdje staan, nog geen gids weer te zien, start er ineens een oorverdovend lawaai net de 12 uurs sirene, niet heel ver bij ons vandaan. Zonder gids komen we er dus ook! De indri is een soort van hele grote teddybeer, zwart wit met kleine oortjes en een kort staartje.

Aan het eind van de ochtend gaan we met 3 busjes verder naar Akannin'na Nofy en het kanaal van Pangalanes.
Nu zitten we met 7 per busje. Wij met ons 'eigen' groepje: Tanja, Renée, Janneke, Arno, Marco, Martin en ik. Een busje met veel beenruimte, helaas geen hoofdsteun dus een middagdutje doen wordt wat moeilijker.
Voordat we bij het bushhouse aankomen moeten we eerst nog een eindje, anderhalf uur, varen. En dan komen we aan bij een zeer relaxte lodge met een lange aanlegsteiger. We worden onthaald met een cocktail, wat wil je nu nog meer. Echt super geweldig is het hier.
Tanja en ik slapen in huisje Canelle, met uitzicht op het meer en wat eigen huisdieren... gekko's die in het donker achter de schilderijen vandaan kruipen.
Ik slaap de komende 2 nachten in een
hemelbed, het beste bed van deze reis. Als we in bed liggen horen we op de achtergrond het water van het meer kabbelen.

De volgende ochtend lopen we met de hele groep langs het strand en een stukje door het water naar een klein reservaat in de buurt, waar de lemuren zo aan mensen gewend zijn dat ze zich van heel dichtbij laten benaderen. Ze komen uit je hand eten en soms even op je schouder zitten. In 2 groepen krijgen we een rondleiding door het reservaat en zien verschillende maki's zoals in het Malagassisch de lemuren heten. Verder zien we de vanilleplant, diverse medicinale planten, de reizigerspalm en bekerplanten. We kunnen terug met de boot, want een van de personeelsleden van onze bushhouse is hier ook net en bied ons aan om mee te liften. Da's fijn!

Na de lunch is er nog tijd voor een korte siësta voor we in 2 groepen door een speedbootje worden gedropt voor een wandeling langs de indische oceaan naar een vissersdorpje in de buurt.
Tanja heeft haar 2 potjes bellenblaas weer meegenomen en dat is weer een feest voor de kinderen die we tegenkomen. Een aantal kunnen ons ook perfect napraten en al gauw heeft Eva een hele kinderschare op sleeptouw die haar naam herhalen en herhalen.
Wachtend op de speedboot die ons weer komt halen kopen we nog wat zelfgemaakte mandjes van de dames.

Terug bij het bushhouse is het bamboelemuren tijd. deze laten zich alleen aan het eind van de middag zien en eten blaadjes van de bamboe.

Ons diner van vandaag is eten wat de pot schaft, maar wel een 3 gangen diner zoals gebruikelijk.
Koude bloemkoolschotel
Gegrilde kippepoot met groenten
Chocolade mousse
Van de kippepoot heb ik zo goed en kwaad als het ging de filet van afgehaald, maar aan kluiven ga ik toch echt niet beginnen. Gelukkig wist Arno er wel raad mee. Die heeft al met al 4 poten zitten kluiven. Het bedienend personeel kon er wel om lachen.
Na het eten nog een heerlijke cocktail gedronken en natuurlijk een potje Take Five gespeeld. We hebben het laat gemaakt: 11 uur gingen we pas naar bed.

De volgende dag al om half 8 gaan ontbijten met Tanja en Renée zodat we nog even lekker konden zwemmen voordat we rond 11 uur weer zouden vertrekken.
Het water bleef echter heel lang ondiep zodat we meer van poedelen dan van zwemmen konden spreken. Maar goed we hebben wel een verfrissende plons kunnen maken. Nog de grootste lol gehad met Kevin en Fred die een uitgeholde boomstam kano aan het uitproberen waren. Rondjes varen ging prima, maar rechtdoor is zo eenvoudig niet. en ze moeten nog hozen ook, want de boot is lek. Een paar keer maken ze slagzij en hebben ze onze hulp nodig om weer in het bootje te komen.
Aan het eind van de ochtend vertrekken we weer met de boot naar het vasteland en komen aan het eind van de middag opnieuw aan in ons muffe huisje in Andasibe. Tijdens het diner hebben we muzikaal entertainment van een bandje uit Moramanga.

Opnieuw een reisdag. Op naar Antananarivo. Shoppen nog even op de toeristenmarkt, waar de vraagprijzen toch hoger liggen dan bij de stalletjes langs de weg die we anders tijdens reisdagen tegenkwamen.
In de stad zelf nog een shoprondje gedaan, maar het is zondag dus is er niet veel over. Om 7 uur vertrekken we naar de Italiaan voor een afscheidsdiner. Roderick houdt een leuke toespraak, Rienk voert het bedank woord namens de groep en om en om vertellen een aantal nog wat ze van de reis hebben gevonden.

Zelf vond ik Madagascar een heel geweldig land. Afwisselende landschappen, hier en daar zeer zeker aangetast door de houtkap voor het houtskool, zeer vriendelijke mensen, met name de kinderen waar je het makkelijkst contact mee maakt. Ze vragen wel regelmatig om bonbons of geld helaas maar als ze dit dan toch niet krijgen vinden ze het bijzonder leuk om op de foto te komen en dit terug te zien.

En toen de lange vlucht terug naar Nederland..een nachtvlucht waarin ik niet veel geslapen heb, vaak naar het toilet ben geweest en drinken heb gehaald. Wat daarmee komen ze niet langs tijdens de vlucht tussen de 2 maaltijden door. Overstap in Parijs en rond 2 uur geland in Amsterdam. Nog een kwartier moeten taxiën voordat we bij de gate komen en dan maar wachten op de bagage, afscheid nemen van iedereen en nog even bij Marco gebleven met Renée en Tanja want hij is 1 van z'n tassen kwijt. Net die met z'n souvenirs en zijn medicijnen. Het blijkt dat die in Parijs is achtergebleven. Die moet dus nog worden overgevlogen.

Pap zag ik direkt al staan toen we bij de bagageband aankwamen. Mam en Tanja's ouders stonden er ook.
De reis was nog niet afgelopen...we hadden nog een mooi stukje te gaan met de auto. Al met al waren we rond 6 uur bij pap en mam thuis. Sinbad zat in de vensterbank kopjes te geven en hield goed in de gaten dat ik niet direkt weer weg ging.
Ik was echt bekaf en afgereisd, had niet veel eetlust, wel wat trek. Uiteindelijk niet veel gegeten.

Na het eten heeft pap me direkt naar m'n eigen huis gebracht. Ben er niet aan toegekomen de post te bekijken. Heb m'n tassen aan de kant gezet en ben onder de douche gestapt.Dat was nog een ware beproeving...kon haast niet wakker blijven zo moe was ik. En ik werd me toch beroerd. Heb staan kotsen me aan de douchewanden vasthoudend en de diarree zo het doucheputje in laten lopen. Niet echt tof. Ik was net een slappe vaatdoek. Kon me net afdrogen en in bed gaan liggen. En koud dat ik het had.
Maar daar bleef het niet bij..de aandrang kwam net zo hard weer terug. Gelukkig is het toilet dichtbij... en had ik er ook al een emmer neergezet. En zo begon het hele proces weer opnieuw. Dacht dat ik niet meer op m'n benen kon staan, maar toch het bed weer gehaald. Pap en mam gebeld, die op verjaardagsvisite waren of een van hen kon komen slapen. Zo heeft mam bij mij op m'n logeerbed geslapen.
Het vocht was er nu zo snel uitgegaan dat ik onzettende dorst had en bij de minst geringe beweging van m'n benen kramp kreeg in m'n tenen of kuiten. heb die nacht gelapen onder m'n dekbed, een fleecedeken en m'n ochtendjas. Nou ja geslapen meest wakker gelegen..

Gisterochtend contact opgenomen met de huisarts. Kweekje in een potje mogen stoppen en die moest afgeleverd in het ziekenhuis. Mogelijk dat ik toch een of ander bacterie heb opgelopen? Eventuele behandeling volgt pas als de uitslag binnen is, eind deze week/waarschijnlijk begin volgende week pas. Hopenlijk gaat het vanzelf al beter.
Ik ben nog steeds erg moe, futloos, vaag misselijk gevoel, wel trek, maar geen eetlust. En 2 kilo lichter dan voor vertrek.

Bedankt iedereen voor zijn of haar reacties, ik hoop dat jullie een beetje hebben meegenoten ondanks de weinige berichtgeving. Het reisprogramma liet vaker mailen niet toe.

Liefs Yvonne